Het meisje van de Rode Rivier - Ernst Jansz
Sommigen van ons doen het licht uit en leven
In het vluchtige schijnsel van de maan
Sommigen zijn in het donker als de dood voor zichzelf
Daar waar engelen gaan
Mooie meisjes staan er in de rij
En ach wie wil er geen plezier
Maar ik wilde nooit dat een ander mij willen zou
Dan het meisje van de Rode Rivier
Ja ik heb haar om haar hand gevraagd
Ga nooit meer bij mij vandaan
Zei zij dan geef ik jou de goede raad
Ga naar huis en leid een kalm bestaan
Ach ik ging naar oost ik ging naar west
Ging waar de zwarte stormwind giert
Maar daar of hier ben ik nooit zo ver gegaan
Met het meisje van de Rode Rivier
Meteen toen ik haar zag begreep ik wel
Nooit meer vrij te zijn
één ogenblik en ik wist zij hoort
Voorgoed bij mij te zijn
Maar lang geleden ging de droom voorbij
Nee zij is niet meer hier
Trouw aan het leven trouw aan mij
Was het meisje van de Rode Rivier
Nu draag ik de mantel van droefenis
Voor goedkope liefde vaak gezwicht
En een bevroren glimlach streek
Neer op mijn gezicht
Gevangen in de herinnering
Aan haar die ik nog liefheb lig ik hier
Elke nacht weer in de armen van
Het meisje van de Rode Rivier
In de schaduw van een verleden dat verbleekt
Verzeild in de storm van de tijd
Heb ik mijn leven aan de rand
Van de nacht geleid
En zo tel ik mijn dagen af
Sta ik ten slotte hier
En is elke dag er weer één verder weg
Van het meisje van de Rode Rivier
Ik ben een vreemde in dit vreemde land
Maar ergens anders hoor ik niet
Ik leef en streef voor wie ik liefheb
En de heuvels geven mij een lied
En hoewel ik nauwelijks iets herken
Weet ik goed eens was ik hier
Duizend en één nacht terug
Met het meisje van de Rode Rivier
Zo ben ik dan teruggegaan
Voordat men vergat
En wie ik ook aansprak had ons daar gezien
Maar wist niet over wie ik het had
Eens viel de avond over mij
Werd de dag een souvenir
Die ik zo graag gedeeld had met
Het meisje van de Rode Rivier
En nu hoorde ik van een man uit een verre tijd
En er gaat een vreemd gerucht
Als iemand daar de dood in was gegaan
Hij gaf hem aan het leven terug
Ik weet niet in welke taal hij sprak
En of ze dat nog doen nu en hier
Maar soms denk ik dat niemand mij hier ooit heeft gezien
Dan het meisje van de Rode Rivier