ไทรโศก - Pacharapun Suttanon
หรือกรรมแต่ชาติปางไหน
ทำร้ายหัวใจให้หมองไหม้โศกตรม
ณ ที่แห่งนี้
ที่ฉันได้พบกับเธอ
ได้เจอกับรักที่ยิ่งใหญ่
ที่ฉันได้มอบหัวใจ
ยืนยงยาวนาน
ตราบชั่วกาลนิรันดร์
ณ ที่แห่งนี้
ลมหนาวเจ้าพัดเดียวดาย
สลายใจคนให้หมองไหม้
พลัดพรากจากไปที่ใด
อย่าใจร้ายได้ไหม
ไทรโศกเอย
ใจอาวรณ์อ่อนไหว
จากกันแสนไกล
รักไม่เคยจะสุขสม
มีแต่ความทุกข์ตรม
แสนจะระทม
ร้องไห้ทุกคืนวัน
ไทรโศกเจ้าเอ๋ย
ยามนี้กิ่งใบร่วงโรย
ไร้แรงจะสั่นไหว
อ่อนเอนเพราะคนไร้ใจ
ผลัดใบสู่ดิน
เหมือนตัวฉันนะ
ไทรโศกเอย
ใจอาวรณ์อ่อนไหว
จากกันแสนไกล
รักไม่เคยจะสุขสม
มีแต่ความทุกข์ตรม
แสนจะระทม
ร้องไห้ทุกคืนวัน
อยากจะวอนขอ
ให้ลมพัดหวนคืน
ให้กลับมารักกัน
ใต้ร่มไทรงาม